Tot voor kort leken de meeste bucketlists - die epische dingen-om-te-doen-voor-je-te-sterven-ervaringen - zwemmen met gevaarlijke dingen te impliceren en van nationale monumenten te springen. Dat zijn nu normen van een paar jaar.
De wereld is opengegaan; alles is mogelijk en overal is toegankelijk. Zelfs de meest geïsoleerde bestemmingen hebben hun eigen vijfsterrenhotels. Dus waar volgende? Waar zouden de moderne ontdekkingsreizigers van de wereld - de reizigers die alles hebben gezien - op hun ultieme, allerlaatste reis gaan?
Jon Ronson, auteur 'Nieuw Zeeland. Ik ben er nog nooit geweest dus het is best moeilijk om te weten waarom ik daar naartoe wil gaan. Maar iedereen die ik ken, die is teruggekomen, wordt verliefd op de plaats. Ze zeggen dat het op een andere planeet lijkt. Een beetje zoals hoe in delen van Hawaii de rotsen zwart zijn en de vissen op aliens lijken. Ik heb dat gezien. Zoveel anders van Hawaï lijkt op het kleine Amerikaanse stadje, dus dat was een beetje teleurstellend. Ook werd een van mijn favoriete films ooit in Nieuw-Zeeland gefilmd: Hemelse wezens. En de mensen zijn aardig. Ik heb hun Olympisch wielerploeg kort ontmoet. Ze leken aardig. En ik hou van wandelen. Het is mijn favoriete ding. En ik vind leuk Vlucht van de Conchords. Op een dag hoop ik dat mijn droom zal uitkomen. '
AA Gill, auteur 'Van Buenos Aires tot Zuid-Georgië en de Antarctische wateren.'
Charley Boorman, presentator en ontdekkingsreiziger 'Als ik een miljard dollar had, zou ik naar de maan gaan. Al deze voormalige NASA-bazen verkopen reizen naar de maan voor? 871 miljoen; Ik zou graag met mijn kinderen op de maan willen staan en terugkijken op de aarde - het is de ultieme uitdaging en zo cool, zeker iets dat we ons allemaal zouden herinneren! Maar meer realistisch gezien, ik ben wanhopig om de Baja 1000 te doen - een geweldige off-road race op het Baja Californische schiereiland voor 1.000 mijl in 24 uur. Je fietst door dit ongelooflijke, dramatische landschap en belandt in Baja Mexico, chillen met een welverdiend drankje op het strand. '
Horatio Clare, auteur 'Voor mijn laatste reis zou ik een gezinscabine willen op de eerste Royal Yacht Britannia, die uit pensionering in Edinburgh zou worden gebracht om de omtrek van Francis Drake te herdenken over wereld. Dit zou inhouden afronding van Kaap Hoorn, cruisen over de westelijke kusten van de Amerika's, de Stille Oceaan oversteken via de eilanden, door de oostelijke zeeën de Indische Oceaan in en terugkomen via Kaap de Goede Hoop, allemaal in aanzienlijke stijl, met meerdere haltes. Het heeft Drake drie jaar gekost, wat ongeveer goed zou zijn. '
John Gimlette, reisschrijver en schrijver 'Ik heb altijd al Afghanistan willen verkennen; de gnarly landschappen, die taai ogende stammen, en de spectaculair gewelddadige sport. Zal het ooit mogelijk zijn? Als geld geen object was, dan misschien? '
Jonathan Bastable, reisschrijver en schrijver 'Voor mij is er maar één plaats. Het is Japan, in het bijzonder Tokio. Ik ben er nog nooit geweest, maar ik ben dol op alles wat ik weet van Japans design: de nauwgezette Zen-tuinen; het meesterlijke, schilderachtige script; de gladde, gecompartimenteerde Bento-boxen en het koele functionele minimalisme van alles wat ze in Muji verkopen. Ik wil zien hoe dat allemaal werkt op een architectonisch niveau, op een stedelijke schaal. Ik ga graag elke dag sushi eten voor de lunch, en wat het ook is dat Japanse mensen eten voor het ontbijt (ik heb geen idee). Ik wil een picknick uitpakken onder een bloeiende kersenboom in Kyoto en de bedroevende bedevaart naar Hiroshima maken. Ik wil graag een sobere houtblokdruk naar huis brengen en die ophangen waar ik die vanaf mijn bureau kan zien. Mijn partner Kim heeft dezelfde yen voor Japan en heeft me verboden daarheen te gaan zonder haar. Ik vind het niet erg - ik zou graag zien dat we er samen door verbazen - maar dat betekent dat we niet gemakkelijk kunnen gaan tot de kinderen ouder zijn. Dus we moeten er misschien een reis met een leeg nest van maken - wat ik hoop dat we daar een tijdje zullen zijn voordat de emmer opdoemt. '
David Crookes, reisfotograaf 'Rijden van Kaapstad naar Londen. Dit is een reis die ik wilde doen sinds ik een clip zag van de Mediterranee Le Cap-rally van 1959: 14.000 km over de Saharaanse duinen, door migrerende kuddes en Afrikaanse landen die ik nog niet heb verkend. Ik zou mijn tijd nemen, reizen in een 'Out of Africa'-stijl met een grammofoon en champagne, en een toegeeflijke mix van grootformaat 10x8-film, belachelijk lange Canon-lenzen voor dieren in het wild en een volledig ingerichte buitenstudio. Ik zou niet in dagen denken, alleen in weken of maanden. '
Emily Mathieson, Cond? Nast Traveler Word of Mouth Editor 'De ontdekkingsreiziger in mij heeft altijd al naar de Andaman-eilanden willen gaan. Ik heb de liefde geërfd van moeilijk bereikbare eilanden van mijn vader (wereldkenner op St. Helena en Tristan da Cunha) en ben dol op het idee van hun off-the-beaten surfscene (zoals te zien in Dikker dan water, De surffilm van Jack Johnson), hun interessante geschiedenis en prachtige tropische, strandachtige landschappen. Er is nog niets op het gebied van luxe hotels daar, maar dat is een groot deel van de aantrekkingskracht. Ik wed dat mijn telefoon daar ook niet zou werken. '
Alistair Taylor-Young, reisfotograaf 'September. Een klein eenvoudig stenen huis aan het einde van een onverharde weg aan de Middellandse Zee. Een rotsachtige inham, krekels die 's nachts zingen, concurreren met het geluid van de kabbelende zee op de rotsen. De geur van verse tomaten, inktvis, olijfolie en wijn. Geweldig gezelschap en een kus van iemand van wie ik hou, momenten voordat ik sterf, gelukkig. '
Sophie Campbell, reisschrijver en gids van Londen 'Een echt, echt chique ryokan in Japan, waar je naar binnen loopt en je schoenen aan de deur laat, en een meid neemt je kleren mee die worden geruild voor een kimono en klompen en je verdwijnt in de wereld die zo' anders 'is, het is moeilijk om van mening zijn. Alles is anders: de strogeur van tatami-matten; de futon die 's nachts uit een kast komt en' s morgens wordt vervangen door een lage tafel en een ontbijt dat wordt gebracht door een glimlachende meid; het kubieke cederhouten bad waarin je geniet, niet wast; de getextureerde muren in de kleur van melkachtige koffie; je eigen persoonlijke tuin buiten de schuifdeur, waarschijnlijk met een beekje en een stenen lantaarn. Het verandert je perspectief, blijf in een van deze. Je hebt echt het gevoel dat je hebt gereisd. '
Het Zuid-Afrikaanse avontuur van Charley Boorman wordt uitgezonden op 5 januari 2013 op Channel 5